W Chinach obowiązują pewne specyficzne zasady tworzenia imion i nazwisk. Najważniejsze z nich starałem się tu zebrać.
Moim jedynym źródłem była powieść przygodowo-historyczna „Ucieczka do życia” (Jan J. Solecki, wydanie Warszawa 2001).
Czytaj dalej
Dwanaście lat po podobnych tekstach — o leczniczych właściwościach ziół i kwiatów oraz warzyw i owoców — stanowiłem powrócić do tematu, tym razem uzupełniając go o drzewa i ich zastosowanie jako materiału budulcowego lub do wykonywania narzędzi i przedmiotów codziennego użytku.
W lipcu 2020 roku Miejska Biblioteka Publiczna w Wiśle przygotowała wystawę fotograficzną poświęconą roślinom (śl. zieliny) i drzewom (śl. strómy) rosnącym oraz wykorzystywanym przez miejscową ludność w przeszłości. Wystawie fotograficznej towarzyszyło wydanie publikacji drukowanej oraz wykład, którego artykuł ten jest zapisem.
Artykuł jest wiernym zapisem wersji audio wykładu. Jedynie w tych miejscach, w których prowadzący nie miał za wiele do powiedzenia, uzupełniałem informacje z polskiej i angielskiej Wikipedii.
Czytaj dalej
Wykład i omówienie problemu samobójstw, ze szczególnym uwzględnieniem motywów samobójczych w przebiegu depresji, na przykładzie osób w wieku dorastania oraz młodzieży rozpoczynającej okres produkcyjny, czy życie zawodowe. Polska jest na drugim miejscu w Europie pod względem ilości samobójstw wśród osób nieletnich, dlatego problem jest w naszym kraju szczególnie poważny.
Wykład, poprowadzony w ramach TE Dzięgielów 2020, przez panią Alinę Lorek.
Czytaj dalej
O francuskim kalendarzu republikańskim (krótko żyjącym tworze, istniejącym we Francji przez 15 lat, 1793-1805) można by powiedzieć wiele. Jednak jego najważniejszą cechą, z punktu widzenia ewentualnej powieści, opowiadania lub jakiejś historii, jest to, że oprócz nazw miesięcy miał osobne, niepowtarzalne nazwy dla każdego dnia roku.
Mamy więc trzysta sześćdziesiąt niepowtarzających się nazw (związanych z przyrodą — fauna, flora, botanika itd.), całkiem ciekawych i oryginalnych, plus sześć dni świąt.
Aż się prosi, żeby wymyślić jakiś kryminał, w którym jakiś szajbnięty Francuz zabija zgodnie z kalendarzem i przy tym robi coś specjalnego w te sześć dni świat. Tak?
Śląska (w zasadzie — beskidzka) Wisła ma zaledwie jedenaście tysięcy stałych mieszkańców i tylko sto mieszkańców na kilometr kwadratowy powierzchni, więc można ją chyba uznać za „małe” miasto.
W lokalnym kwartalniku można przeczytać szczegółowe informacje na temat budżetu takiego małego miasta. Informacje są na fajnym poziomie, jeśli chodzi o podkładkę pod jakiś wątek w powieści — dosyć szczegółowe, ale nie nazbyt statystyczne.
Oprócz „zwykłych” informacji budżetowych, akurat na przykładzie danych z czerwca 2020 roku mamy też piękny obraz „awaryjnej” redukcji wydatków miejskich, wobec alarmująco topniejących wpływów, w konsekwencji sytuacji takich jak pandemia, duża powódź itd.
Czytaj dalej